Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Haec dicuntur fortasse ieiunius; Scisse enim te quis coarguere possit? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Duo Reges: constructio interrete. Cur iustitia laudatur? A mene tu? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Bonum incolumis acies: misera caecitas.
Praeteritis, inquit, gaudeo. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Tria genera bonorum; Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Sed residamus, inquit, si placet. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. De quibus cupio scire quid sentias. Prioris generis est docilitas, memoria; Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quae duo sunt, unum facit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
